solvent base inks

مرکب یکی از مهم ترین عناصری است که در افزایش کیفیت فلکسو نقش دارد. از آن جایی که مرکب٣ تا ٦ درصد کل هزینه یک کار چاپی را تشکیل می دهد، در حال حاضر تولیدکنندگان مرکب سعی می کنند بین کارآیی و هزینه استفاده از مرکب، نوعی توازن ایجاد کنند. ظهور و توسعه مرکب های فلکسو در دهه٣٠ میلادی رخ داد. در آن زمان فرمولاسیون های پایه آب برای چاپ روی کارتن و کیسه ابداع شد. این مرکب ها بر اساس رزین های خنثی ساخته شده و از لحاظ کیفیت رنگ و درخشندگی چنگی به دل نمی زدند. تنها هنگامی که رزین های آکریلیک ابداع شدند، کیفیت این مرکب ها افزایش یافت. در دهه ٨٠ مرکب های پایه آب فلکسو با همتاهای پایه حلالی خود از لحاظ کیفیت رنگ و میزان درخشندگی همسنگ شدند. مرکب های پایه آب که دوست دار محیط زیست نیزهستند، در حال حاضر از لحاظ کارآیی نیز با مرکب های پایه حلالی رقابت کرده و در برخی موارد از آن ها پیشی نیز می گیرند. در این معادله مرکب های یووی نیز وارد شدند. این مرکب ها در اواخر دهه٤٠ ظهور کردند. ولی تا دهه٧٠ هیچ کس آن ها را جدی نگرفت. در ابتدا فروش این مرکب ها خوب نبود، ولی طی٢٠ سال گذشته مرکب یووی جایگاه واقعی خود را در چاپ فلکسو پیدا کرده و کیفیت چاپ آن پیشرفت چشمگیری داشته است. مهم ترین مواردی که در هنگام مقایسه مرکب های یووی فلکسو با مرکب های یووی افست به ویژه از لحاظ میزان چاپ پذیری روی سطوح پرزدار باید در نظر داشت، ویسکوزیته یا گران روی، چسبندگی، نفوذپذیری، درخشندگی، عمل آوری، خاصیت ضد الکتریسیته ساکن و بو می باشد.

یکی از متخصصان شرکت آگزونوبل می گوید: ” کارآیی یک مرکب، موفقیت یا شکست کل فرآیند چاپ را رقم می زند. موفقیت فرآیندهای چاپ و تکمیلی برای تولید لیبل و بسته بندی به توانایی مرکب برای انطباق با خواص و ویژگی های سطوح چاپ پذیر متنوع و متفاوت بستگی دارد.” معمولاًصنایع تبدیل فیلم و فویل و کاغذ به دنبال مرکبی می گردند که همه این کاربردها را یک جا داشته باشد. البته چنین چیزی امکان پذیر نیست. ولی می توان دو یا سه مرکب را نام برد که قادرند کلیه انتظارات را برآورده سازند. از جمله مرکب های پایه آبی، پایه حلالی و یووی. ساخت مرکب های چاپ فلکسو بر مبنای نوع سطح چاپی انجام می گیرد. مرکب چاپ خوب باید بر اساس نوع ساختمان سطوح چاپی مورد مصرف، تهیه و ساخته شود. معمولاً سطوح چاپی که در این نوع چاپ مورد استفاده قرار می گیرند به سطوح چاپی غیر جذبی معروفند. البته ناگفته نماند که از دستگاه چاپ فلکسوگرافی برای چاپ سطوح جذبی مثل کاغذ کرافت، کارتن ومقوا نیز استفاده می شود.معمولاً برای چاپ سطوح جذبی از مرکب های پایه آبی استفاده می شود. پیشرفت ها در حوزه مرکب استفاده شده برای چاپ بسته بندی، منجر به کیفیت بهتر و تطبیق پذیری بیشتر شده است. به طور کلی قدرت رنگدانه ها یا پیگمنت های مرکب ها افزایش یافته است، بنابراین مرکب بیشتری برای به دست آوردن رنگ مشابه مورد نیاز است. این امر استفاده از آنیلوکس هایی با سلول های ریزتر و بیشتر را میسر ساخته است که منجر به وضوح بالاتر و درجه بندی دقیق تر رنگ می شود. از لحاظ گرافیکی، مرکب های با قدرت بالا استفاده از آنیلوکس های با منافذ ریزتر را امکان پذیر ساخته اند تا تصویرگرافیکی واضح و دقیق تری تولید شود. یکی از بزرگترین حوزه های استفاده از مرکب های خشک شونده با استفاده از انرژی تابشی، چاپ بسته بندی انعطاف پذیر است. امروزه بیشتر مرکب های بسته بندی مورد استفاده پایه آب و یا پایه حلال هستند.هر دو این ها نیازمند سیستم های خشک کن می باشند که مستلزم صرف هزینه، زمان و انرژی است و هرکدام اگر زمان طولانی روی ماشین چاپ بمانند، مشمول خشک شدن نیز می شوند. این عوامل انعطاف پذیری ای که برای اجرای چاپ های کوتاه مدت ضروری است را از بین می برد. مرکب های یووی طوری فرمول سازی شده اند که پس از قرارگرفتن در برابر نور ماورابنفش خشک می شوند. مرکب های خشک شدنی الکترونی هم اصول مشابهی را استفاده می کنند. با این تفاوت که مکانیسم خشک شدن تابش پرتو الکترون است. مرکب های یووی در لیبل ها، کارتن های تاشو و دیگر بسته بندی های پایه الیافی مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از آن ها در بسته بندی های انعطاف پذیر در حال رشد است. مرکب های خشک شدنی به روش EB (Electron Beam) تکنولوژی جدیدتر با نفوذ کمتری در بسته بندی هستند. بزرگترین منفعت آن ها بر مرکب های یووی آن است که از آغازگرهای نوری استفاده نمی کنند. با این که آغازگرهای نوری سمی نمی باشند، می توانند بوی مشخصی را به خوردنیها ونوشیدنیها اضافه کنند.